Eerste Wereldoorlog

Zeeland werd in de Eerste Wereldoorlog (1914-1918) overspoeld door Belgische vluchtelingen. 

Om tijdens de aanval op Frankrijk de verdedigingslinies van dat land in het oosten te omzeilen viel Duitsland op 4 augustus 1914 België binnen zonder formele oorlogsverklaring. De schending van de Belgische neutraliteit was voor Groot-Brittannië de reden om Duitsland de oorlog te verklaren. Deze gebeurtenis was een belangrijk onderdeel van de uitbreiding van de oorlog die op 28 juli 1914 in Europa was uitgebroken en die later bekend werd als de Grote Oorlog of Eerste Wereldoorlog. 

Vluchtelingenstromen 
De Duitse opmars door België verliep minder voorspoedig dan de legerleiding voor ogen had. Het Belgische leger bood flink weerstand. De slag om Antwerpen vanaf eind september deed een grotere vluchtelingenstroom op gang komen. Na de val van Antwerpen op 9 en 1 O oktober werd de stad massaal verlaten, niet alleen burgers, maar ook Belgische en Engelse militairen staken de grens met Nederland over. Van hen kwamen er 550.000 via de Belgisch-Zeeuws-Vlaamse grens. In Zeeland was er op 1 november 1914 sprake van 48.627 vluchtelingen die ondersteuning genoten. Het werkelijk aantal verblijvende vluchtelingen moet dus nog veel hoger zijn geweest. 

In totaal zijn er 650.000 vluchtelingen in Zeeland binnengekomen. 350.000 gingen vanuit Zeeuws-Vlaanderen al snel weer terug naar België, 150.000 bleven daar achter. Op 23 december 1914 kwam er het verzoek om geen zelfvoorzienende vluchtelingen meer naar vluchtoorden te sturen. Voor half mei 1915 waren veel vluchtelingen alweer teruggekeerd naar België. Zo’n 4.000 mensen zijn naar Engeland overgestoken. 

Op de Noorderbegraafplaats is een begraafplek met een monument met eenenveertig graven: het merendeel is Brits, maar er liggen ook enkele Franse en Belgische militairen. De Britse graven zijn voornamelijk van marinemensen of zeelui die hier aanspoelden. Ze zijn slachtoffers van een aanval met een torpedoboot van de Duitse marine. Enkele graven zijn van vliegeniers die met hun toestel op Nederlands grondgebied zijn neergestort.

Er werd tijdens de oorlog afgesproken dat gesneuvelde soldaten die aan de kust van Schouwen of Walcheren aanspoelden, centraal zouden worden begraven in Vlissingen.